ถึง ปราณและอิสรานนท์ ลูกรักทั้งสองและสวัสดีลุงป้าน้าอาที่กำลังอ่านจ.ม.นี้อยู่
.
กว่าอิสรานนท์จะอ่านจดหมายฉบับนี้ได้ เธอคงอายุสัก 5 ขวบ ส่วนปราณก็ 13 ขวบแล้ว ขณะที่พ่อเขียนจดหมายฉบับนี้ พ่อถูกขังที่คุก เรือนจำพิเศษกรุงเทพ และในวันที่อิสารนนท์อ่านจดหมายฉบับนี้อยู่ ก็คงครบเวลา 5 ปี เช่นกันที่พ่อยังสูญเสียอิสรภาพ
.
อยากให้ลูกทั้งสองระลึกเสมอว่าลูกทั้งสองเติบโตมาด้วยความรักของพ่อกับแม่และพี่น้องประชาชน ในยามที่ครอบครัวเรายากลำบาก พ่อต้องติดคุกด้วยคดีการเมือง พี่น้องประชาชนต่างยื่นมือให้ความช่วยเหลือ แม่ของเธอนอกจากต้องทำงานหนักขึ้น ตอนนี้ยังทำเสื้อออกขายเพื่อหาเงินมาดูแลเธอทั้งสอง รวมทั้งพ่อที่อยู่ในเรือนจำตอนนี้ด้วย นอกจากนั้นเรายังเปิดรับการช่วยเหลือเป็นกองทุนเล็กๆ เพื่อดูแลนักโทษการเมืองคนอื่นๆ ที่ร่วมต่อสู้ รวมทั้งครอบครัวของพวกเขาเหล่านั้นด้วย
.
ให้อิสรานนท์ ระลึกไว้ว่า เธอเติบโตขึ้นมาได้ นอกจากสองมือแม่ที่อุ้มแล้ว ยังมีบรรดาลุงป้าน้าอาที่ศูนย์ทนายที่คอยดูแล อุ้ม ป้อนข้าว ตอนที่พ่อไม่อยู่
.
ปราณต้องช่วยดูแลน้องแทนพ่อ และพ่อเชื่อว่าลูกจะทำได้
.
รักและคิดถึงลูกทั้งสองคน
.
อานนท์ นำภา แดน4 เรือนจำพิเศษกรุงเทพ
